Spring... Val... Vlieg...

Toen ik een paar jaar geleden de keus maakte om mijn baan in het onderwijs op te geven zonder dat ik wist wat ik dan wilde gaan doen, sprong ik in het diepe... En ik kan zeggen dat het een heel uitdagend avontuur was om met 3 kleine kinderen zo ineens de financiële zekerheden, de levensstructuur, de vaste dingen te missen. Maar ik wíst ergens diep van binnen dat als ik dit niet zou kiezen, ik alles belangrijker zou blijven maken als mezelf. En ik wilde al heel lang, niet meer op een manier werken met kinderen waar ik niet achter stond. Waarbij ik niet alles van mezelf kwijt kon, waarbij ik mezelf kleiner moest houden dan dat er voor mij mogelijk was. Door in dat avontuur te vallen en alles wat daarbij op mijn pad kwam aan te gaan, weet ik dat ik ga voor Mij! No matter what! Ik volg wat licht is voor mij, ook als het er anders uitziet als ik had verwacht en voorbij de angsten die ik voel en de onzeker makende stem in mijn hoofd... (euh.. lees dat doe ik, maar kan even duren, heerlijk toch die onzeker en twijfel stem haha) En dat heeft me gebracht naar dingen die een 'blond jufje uit het dorp' nooit voor mogelijk had gehouden! Mijn talent in stappen, alleen reizen, heel veel meer inkomsten, fijner in mijn relatie, blijere kinderen, blijere mama… werken met gelijkgestemden en doorgeven welke tools en ervaringen ik daarmee heb. Yes.. het was zeker vliegen! Dus toen nu alles in mij zwaar was om de Foundation class te gaan geven, moest ik wel even slikken.. ik zag eigenlijk ook wel op verschillende manieren de signalen.. maar ik zat toch in de aanname dat dit fantastische leven en werk al zo veel meer was als ik ooit verwacht had te kunnen en mogen ontvangen. Dat ik daar toch wel tevreden mee mocht zijn. En een groot deel van mijn Business, wat betreft energie, tijd, geld, plezier, draait nu oa op deze class.. Dat laat je toch niet zo maar los? Maar diep in mijn hart klopt er iets.. ik weet nog niet helemaal wat.. ik merk alleen aan het gepopel, de excitement, de frustratie soms, dat het er uit wil.. er zit gewoon zo veel meer in mij! Er is voor mij met al mijn verschillende achtergronden en ervaringen nog zoveel meer te geven als dat ik nu binnen deze kaders kwijt mag en kan! En ik ga het kiezen potverdorie!

Het is mijn leven en ik zal er alles uit halen en wil grootste bijdrage voor alles zijn, als mij maar enigszins lukt! Ik wil dat voorbeeld zijn, iig voor mijn kids. Bovendien; hoe kun je ooit echt het gelukkigst worden als je je bestemming niet leeft? Dus met knikkende knie spring ik opnieuw! Met tranen rollend over mijn wangen laat ik opnieuw los en heb ik vorige week de Access Foundation Class geannuleerd die vandaag zou beginnen. Mensen teleurstellen, geld, zekerheden, twijfel, schuld gevoelens, goed is toch genoeg, wees nou eens tevreden- stemmen kwamen allemaal langs.. maar ik weet dat het klopt.. Zodat ik voor nu kan volgen wat licht is voor mij en ruimte heb om dat te ontvangen en onderzoeken. En sindsdien zit ik in een stroomversnelling! Ik val en even is niks meer zeker. Ik ben bereid alles los te laten voor meer van mij. Ik weet dan ook niet zeker of ik Access Foundations blijf geven. Mocht je graag bij mij nog deze fantastische class willen volgen; er staan er nog 2 gepland tot mei die ik zeker zal geven. Dan is de Access Certified Facilitator training om mijn licentie te verlengen en dan kijk ik of dat nog past en dat nog wel wil gaan doen.

Ik weet wel dat ik met een paar geweldige mensen ga kijken wat en hoe ik nog meer van mij kan gaan laten zien en geven! Wat al langer kriebelt ga ik nu ruimte en tijd voor maken, naar kijken en op doorpakken. Het is even gek, spannend en rustgevend tegelijk. Maar aan vallen kun je je maar beter overgeven. De natuur laat immers zien dat je daarna alleen maar hoger kunt gaan vliegen. Wat is er nu nog meer mogelijk?! Wie ben ik vandaag en welke avonturen kan ik gaan beleven?! Dank voor het lezen lieve mensen, fijne dag, Liefs Linda

182 opmerkingen